Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα απόψεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα απόψεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Έγκριση δημοπράτησης συμβάσεων παραχώρησης ζεύξεως της Λευκάδας






Τις αποφάσεις έγκρισης δημοπράτησης των έργων Μελέτη, Κατασκευή, Χρηματοδότηση, Λειτουργία, Συντήρηση και Εκμετάλλευση: Της Υποθαλάσσιας Μόνιμης Οδικής Ζεύξης Νήσου Σαλαμίνας και της Υποθαλάσσιας Ζεύξης Λευκάδας - Ν. Αιτωλοακαρνανίας υπέγραψε ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Μαυρουδής Βορίδης.



Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, τα παραπάνω έργα θα δημοπρατηθούν με σύμβαση παραχώρησης, η οποία θα ανατεθεί με τη διαδικασία του Ανταγωνιστικού Διαλόγου (Β’ φάση).



Η πρώτη φάση των διαγωνισμών αναμένεται ναξεκινήσει άμεσα με την Προεπιλογή των Υποψηφίων, οι οποίοι στην δεύτερη φάση,μαζί με το Δημόσιο και τους Συμβούλους του θα διαμορφώσουν το αντικείμενο τωνέργων και τις προϋποθέσεις των διαγωνισμών. Στην τελευταία φάση των διαγωνισμών οι υποψήφιοι θα κληθούν να υποβάλουντην δεσμευτική προσφορά τους.



Κατά την έναρξη του ανταγωνιστικού διαλόγου το έργο της Ζεύξης της Σαλαμίνας θα περιλαμβάνει:



(α) την υποθαλάσσια σήραγγα μήκους (περίπου 1,1 χλμ) με τις εκατέρωθεν προσβάσεις της, συνολικού μήκους περίπου 3χλμ,



(β) το οδικό τμήμα σύνδεσης με την Λ. Σχιστού μήκους περίπου 5 χλμ.



(γ) την παράκαμψη της πόλης της Σαλαμίνας προς τις περιοχές του βόρειου και ανατολικού τμήματος του νησιού (Αιάντειο, Ρέστη κλπ), μήκους περίπου 4 χλμ.



Κατά την έναρξη του ανταγωνιστικού διαλόγου το έργο της Ζεύξης της Λευκάδας θα περιλαμβάνει:



(α) Την κατασκευή οδικού τμήματος συνολικού μήκους 3 χλμ. περίπου (περιλαμβανομένης και της υποθαλάσσιας σήραγγας). Με την υποθαλάσσια σήραγγα μαζί με τα απαραίτητα τεχνικά έργα εισόδου και εξόδου να έχουν μήκος 1,1 χλμ.



(β) Τη διαπλάτυνση του διαύλου Λευκάδας, από το τεχνικό έργο της υποθαλάσσιας σήραγγας μέχρι το κάστρο Αγ. Μαύρας,



(γ) Τη δημιουργία μαρίνας μεγάλων τουριστικών σκαφών, στην περιοχή του διαύλου βορειοανατολικά του υπό λειτουργία Τουριστικού Λιμένα σκαφών αναψυχής (Μαρίνα) Λευκάδας.



Και τα δύο αυτά έργα θα αναβαθμίσουν - βελτιώσουν την πρόσβαση στα νησιά, τις κυκλοφοριακές συνθήκες εντός των νησιών, τη θαλάσσια κυκλοφορία στα στενά των διαύλων και τις περιβαλλοντικές συνθήκες στις αντίστοιχες περιοχές.



Σύντομα θα προκηρυχθούν διαγωνισμοί και για την πρόσληψη Συμβούλων του Δημοσίου, οι οποίοι θα υποβοηθήσουν στη διεξαγωγή των ανωτέρω διαγωνισμών, ιδιαίτερα κατά την φάση του ανταγωνιστικού διαλόγου και της αδειοδότησης των έργων.
Πηγή: www.capital.gr



Εδώ ξεκινάει ο προβληματισμός:

Είναι καλό να γίνονται έργα γενικά και αόριστα ή μόνο εφόσον γίνονται με σωστή στρατηγική και  ομόρροπη ανάπτυξη για να καλυτερεύει η ζωή ντόπιων και επισκεπτών;

 

Εγώ είμαι οπαδός της δεύτερης άποψης

Οι ιθύνοντες είναι προφανώς της πρώτης, "ΕΡΓΟ ΝΑ'ΝΑΙ ΚΙ ΌΤΙ ΝΑ'ΝΑΙ"

Εξηγούμαι:

Αν οι Λευκαδίτες και οι επισκέπτες τους δεν θα επιβαρυνθούν καθόλου οικονομικά -μέσω εισητηρίου -για να μπαινοβγαίνουν στο νησί ελεύθερα όπως γίνεται ήδη

-γεγονός που αποτελεί και στρατηγικό πλεονέκτημα του τουρισμού του νησιού-  καλώς να ορίσει το νέο έργο και να συμβάλουμε στη κατασκευή του εθελοντικά στο μέτρο των δυνατοτήτων μας.

 

Αν όμως όπως έχει δηλωθεί  ότι θα γίνει,  δηλαδή ότι θα καταργηθεί ο δωρεάν τρόπος εισόδου-η υπάρχουσα γέφυρα-, από το νησί και θα μπούν διόδια και μάλιστα ακριβά.

 Φαίνεται τότε  ότι το κάνουν καθαρά για να περιοριστεί ο τουρισμός και να εκμεταλλεύονται όλους αυτούς που θα μπαινοβγαίνουν στο νησί ντόπιους και επισκέπτες μέσω του εισητηρίου.

Εδώ υπεισέρχονται προφανώς συμφέροντα άλλων τουριστικών περιοχών προς εξυπηρέτηση.

Το ανισόρροπο του πράγματος φαίνεται από την αδυναμία του κράτους να διαχειριστεί ένα μικρό επαρχιακό δίκτυο που έχει η Λευκάδα με απλά πράγματα:

1. σήμανση, διαγράμμιση

2.διαπλάτυνση άσφαλτο λακούβες

3.διαχείρηση ομβρίων,φρεάτια και  γεφυράκια

4.φωτισμό επιτήρηση

5.ύφος επαρχιακής κωμώπολης και δει τουριστικής κι όχι Σχιστού-υποβαθμισμένη εθνική οδός έξω από την Αθήνα και προς το Πειραιά-.

Εμ κύριοι δεν μπορεί να μην έχουμε κοστούμι και να θέλουμε να βάλουμε παπιγιόν περιΟΠΗΣ.

Οι επιδέξιοι κώλοι σας μπορεί να θέλουνε μεταξωτά βρακιά οι δικοί μας όμως ακόμη περιμένουν για βρακιά.

Κι ως γνωστόν: Αβρακος βρακί δεν είχε τοδε και τσερλίστηκε...!

Καλές οι γέφυρες και οι υποθαλάσσιες αλλά προηγούνται άλλα που δεν έχουνε καλυφτεί ούτε στα βασικά τους.

Εδώ πρόκειται για έργο όπως του ΟΣΕ με μικρές γραμμές νέα βαγόνια μεγάλων γραμμών άχρηστα επομένως απλά για να πάρουν τις μίζες τους κάποιοι λεχρίτες.

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΆΜΕΣΗ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ: "ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ"

“Φέρτε τα κλεμμένα πίσω, οι κλέφτες φυλακή”




Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

«Φέρτε πίσω τα κλεμμένα», «οι κλέφτες φυλακή» φωνάζουν οι πολίτες. Η οργή για την ατιμωρησία αυξάνει όσο περισσότερο δουλεύει το τσεκούρι στους μισθούς και τις συντάξεις. Πρακτικά πράγματα λοιπόν.

Πριν λίγες εβδομάδες κάναμε εγχείρηση με αλυσοπρίονο στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, γιατί ψάχναμε αγωνιωδώς εκατό εκατομμύρια ευρώ, που μας λείπανε. Όπως απέδειξε η πρόσφατη υπόθεση του ΙΚΑ Καλλιθέας, τεράστια ποσά, λάφυρα της λεηλασίας του Δημοσίου από επιτήδειους επίορκους, υπάρχουν χωμένα σε λογαριασμούς, κούτες, σεντούκια, γίνανε σπίτια κι αυτοκίνητα.

Το πρόβλημα στις υποθέσεις των καταχραστών του Δημοσίου, όπως και σε όλες βέβαια τις κακουργηματικές υποθέσεις, είναι η χρονοβόρα διαδικασία μέχρι να φτάσουμε σε αμετάκλητη απόφαση.

Ιδού λοιπόν μια απλή πρόταση. Με μια πρόταση νόμου η ανάκριση στις υποθέσεις κακουργηματικής φοροδιαφυγής, κατάχρησης, απάτης, απιστίας, δωροδοκίας σε βάρος του Δημοσίου, με απόλυτη προτεραιότητα να περατώνεται από ειδικούς ανακριτές εντός μηνός και να εισάγεται στο Συμβούλιο. Το Συμβούλιο, εφόσον κρίνει ότι υπάρχουν επαρκή στοιχεία για παραπομπή, να στέλνει την υπόθεση στο ακροατήριο σε δικάσιμο που δεν θα απέχει πάνω από μήνα. Να χωρεί μία και μόνο αναβολή που κι αυτή δεν θα απέχει πέραν του μηνός. Η έφεση να εκδικάζεται κι αυτή εντός μηνός από την άσκηση της και να επιτρέπεται μία και μοναδική αναβολή εντός μηνός κι αυτή.

Πρακτικά τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι, μέσα σε ένα εξάμηνο το πολύ, θα έχεις αμετάκλητη απόφαση, οι αθώοι σπίτια τους κι οι ένοχοι να κόβουν βόλτες στο προαύλιο του Κορυδαλλού. Ο Λαός να ακούει για την τιμωρία των κλεφτών του ιδρώτα του, πριν ξεχαστεί η υπόθεση. Έτσι δεν θα χτυπηθεί μόνο η ατιμωρησία. Μέσα σε έξι μήνες από την έναρξη της ανάκρισης τα ποσά των δεσμευμένων λογαριασμών, τα κατασχεμένα μετρητά, κινητά και ακίνητα, που ήταν τα προϊόντα του εγκλήματος, θα δημεύονται, θα ανακτά το κράτος τα κλεψιμέϊκα. Το μαύρο χρήμα θα περνάει απευθείας στο δημόσιο ταμείο, το κράτος θα προχωρά και στον πλειστηριασμό κινητών και ακινήτων ή στην οικονομική εκμετάλλευση τους. Βίλες, σπορ αυτοκίνητα, στο σφυρί.

Αυτές οι υποθέσεις αξίζει να πάρουν απόλυτη προτεραιότητα σε σχέση με τα κοινά αδικήματα, τα ναρκωτικά, τις λοιπές απάτες μεταξύ ιδιωτών.

Κι επειδή η Δικαιοσύνη έχει τα δικά της προβλήματα επάνδρωσης, να απολυθούν καμιά πεντακοσαριά σύμβουλοι υπουργών, να κλείσουν οι άχρηστες «ανεξάρτητες αρχές» και με τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν, να προσληφθούν νέοι δικαστές και γραμματείς. Κυρίως όμως οι υποθέσεις αυτές να δικάζονται από αμιγώς Ορκωτά Δικαστήρια, μόνο από ενόρκους με έναν τακτικό Δικαστή να προεδρεύει. Επτά απλοί πολίτες, εργάτες, υπάλληλοι, αγρότες, επιστήμονες, οτιδήποτε, να δικάζουν τους κλέφτες και καταχραστές, τους επίορκους λειτουργούς και τους ιδιώτες συνεργούς τους ή ηθικούς αυτουργούς. Δηλαδή να τους δικάζει ο Λαός. Όπως κάνουν οι «χαζοί» αμερικάνοι, που τακτικότατα όμως μπουζουριάζουν πανίσχυρα λαμόγια. Κι επειδή το Σύνταγμα αυτή τη στιγμή δεν επιτρέπει αμιγώς Ορκωτά Δικαστήρια, μέχρι να το κάνουμε αυτό στην συνταγματική μεταρρύθμιση, προσωρινά οι υποθέσεις αυτές να περάσουν, ως τότε, στην αρμοδιότητα των υφιστάμενων Μικτών Ορκωτών Ορκωτών Δικαστηρίων, που αποτελούνται από τέσσερις ενόρκους – πολίτες και τρεις τακτικούς Δικαστές.

Να προχωρήσουμε σε βάθος δεκαετίας σε έλεγχο πόθεν έσχες όσων εργάζονται ή εργάστηκαν σε υπηρεσίες όπου και η «κουτσή Μαρία» ξέρει ότι γινόταν το έλα να δεις, καθώς και σε έλεγχο των συγγενικών τους προσώπων, όπως και σε όλες τις περίεργες υποθέσεις ελέγχων και προστίμων πάσης φύσεως, που περαιώθηκαν εξίσου περίεργα. Όποιοι βρεθούν εκτεθειμένοι, να οδηγηθούν στην Δικαιοσύνη με την παραπάνω διαδικασία, που θα είναι μεν εξπρές αλλά έχει εχέγγυα δίκαιης δίκης. Γιατί στο κάτω – κάτω και οι τυχόν αθώοι να ταλαιπωρούνται επί πέντε και δέκα χρόνια; Η καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης μόνο τους ενόχους ωφελεί. Ο αθώος θέλει όσο πιο γρήγορα γίνεται να λήξει η ταλαιπωρία κι ο διασυρμός του. Ο ένοχος είναι που θέλει σαν τρελός το κατενάτσιο.

Είμαι βέβαιος ότι έτσι θα έρθει Νέμεση για την Ύβρη σε βάρος του Έθνους και θα ανακτήσει η Πατρίδα πολύτιμα δισεκατομμύρια, που θα επιτρέψουν την επιστροφή στους πιο αδύναμους, μέρους τουλάχιστον, όσων βίαια τους αφαιρέθηκαν από το εισόδημα τους.

Καμία Τρόικα, κανένα Μνημόνιο, καμία δανειακή σύμβαση δεν μας εμποδίζει σε κάτι τέτοιο. Γιατί το καινούργιο πεισιθανάτιο παραμύθι είναι ότι όλα είναι τάχα σικέ και προκαθορισμένα, πως άλλοι αποφασίζουν για όλα και πως τετέλεσται κι απλώς θα περιμένουμε τον οικονομικό και κοινωνικό μας θάνατο. Ελεεινό ψεύδος, βολικό για όσους επενδύουν στο χάος, για τους επαγγελματίες των τζάμπα καταγγελιών κι όσων φυσικά ελπίζουν μέσα στον γενικό χαμό να μην γίνει τίποτε και να την σκαπουλάρουν, έχοντας «παντελονιάσει» το λουφέ της πολυετούς δράσης τους σε βάρος της Πατρίδας.

Να λοιπόν μια άμεση και πρακτική λύση με ηθικό, οικονομικό και πολιτικό αποτέλεσμα. Κάτι τέτοιο, μια ριζοσπαστική και γρήγορη διαδικασία, σαν αυτή που προτείνω, δεν θα είναι μόνο φόβητρο κατά των επίορκων λειτουργών και των ιδιωτών μαφιόζων συνεργών τους, δεν θα φέρει απλά πίσω πολλά από τα κλεμμένα και θα οδηγήσει στα σίδερα τα καθάρματα, ικανοποιώντας το αίτημα που κραυγάζουν οι πολίτες. Κυρίως θα νομιμοποιήσει ξανά στις συνειδήσεις των Ελλήνων το Κράτος τους και την Ηγεσία του.

Δημοσιεύθηκε στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

ΕΛΛΑΔΑ:Η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης


Εγω και ακορντεόν ξέρω και ντέφι διαθέτω, ως νοικοκυρόπουλο όμως ξέρω και που να επικεντρωθώ.
Ο πλούτος υπάρχει κάτω απο τα πόδια μας σύμφωνα με την έγκριτη οικονομική εφημερίδα "ο κόσμος του επενδυτή"
διαβάζουμε:

Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση
ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν
9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150!

Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ.
Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.

Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την
TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο!!!.
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας "Επενδυτής" στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών).
Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει
λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%,
καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά
ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων. Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του
όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ.
Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (1998) είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο !.

O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα "Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα",η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών.

Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε
φτάσει στα χέρια του. Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για
ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και συγκεκριμένα:

Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.

Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα
πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.

Βωξίτης. Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.

Μαγγάνιο. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός
της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.

Νικέλιο. Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην
Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

Σμηκτίτες. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.

Μαγνήσιο. Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

Χρωμίτης. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο
υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται
στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

Ουράνιο. Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη.

Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας "Αθηναϊκή" είχε ως τίτλο "Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα" και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα.

Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσει στο μέλλον και ο αγωγός φυσικού αερίου και πετρελαίου
"Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης" Αγωγός μεταφοράς καυσίμων από Κασπία προς τη δύση.

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο.
Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο.
Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.

Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την "εύφλεκτη πίσσα".
Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.

Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής. Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων
πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.

Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι
MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και
συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα.

Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
"Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των
κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν
ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην
Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές..."

Ένα εύλογο ερώτημα είναι το γιατί η Ελλάδα
να έχει πετρέλαιο και σημαντικά ορυκτά σε τέτοιες ποσότητες.
Σε αυτό απαντούν οι γεωλόγοι λέγοντας τα εξής.
Όσον αφορά το πετρέλαιο είναι γνωστό στους γεωλόγους ότι ολόκληρο σχεδόν το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος ήταν κάποτε μία απέραντη πεδιάδα με πλούσια βλάστηση η οποία στην πορεία κατεποντίσθη για να δημιουργήσει μετά από χιλιάδες χρόνια το σημερινό Αιγαίο Πέλαγος.
Οι υδρογονάνθρακες των δασών έγιναν πετρέλαιο. Όσον αφορά τα σπάνια μέταλλα, εξηγείται εύκολα κι αυτό την στιγμή που ως γνωστόν καθώς η τεκτονική πλάκα της Αφρικής υποχωρεί κάτω από αυτήν της Ευρώπης, δημιουργεί μεταξύ άλλων και κατάλληλες προϋποθέσεις
δημιουργίας τέτοιου είδους μεταλλευμάτων.

Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα "περίεργα" και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο κόκκινος υδράργυρο κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται.

Κλείνοντας το θέμα των πετρελαίων στο Αιγαίο, παραθέτω τον καταμερισμό των χώρων ευθύνης των πετρελαϊκών καρτέλ ανά την Ελλάδα, όπως έχουν
συμφωνηθεί από το 1975:

α') Ανατολικά της Θάσου (OXYDENTAL, του τεξανού Α. Χάμμερ),
β') Κρητικό Πέλαγος, μεταξύ Κάσου και Κρήτης (CHEVRON, συμφερόντων Ροκφέλλερ),
γ') Κατάκωλλο Ζακύνθου (ESSO, επίσης του Ροκφέλλερ),
δ') Επανομή - Σιθωνία - Θερμαϊκός (αμερικανική TEXACO και αγγλοολλανδική SHELL).

Το ζήτημα είναι ανεξάντλητο και τα στοιχεία που παρέθεσα ενδεικτικά και προκύπτουν από επίσημες Κρατικές εκθέσεις και πορίσματα ερευνών, άρθρα έγκριτων εφημερίδων και διατριβές καθηγητών Πανεπιστημίου.

Το μέγα ερώτημα που προκύπτει βεβαίως είναι:
Γιατί δεν γίνεται καμία προσπάθεια εκμετάλλευσης όλου αυτού του ορυκτού πλούτου που βρίσκεται στο υπέδαφος πολλών περιοχών της Ελλάδας;

Η χώρα που ξόδεψε τόσα τρισεκατομμύρια για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων δεν δικαιολογείται πλέον να υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι για την εκμετάλλευση αυτού του πλούτου.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Γιατί γράφω;





της Κατερίνας Σχινά

Γιατί γράφω;

Είναι η πιο συχνή ερώτηση προς τους συγγραφείς.

Διαλέγω τις απαντήσεις του Ορχάν Παμούκ, γιατί με συγκινεί η προτελευταία. Και τις αντι-γράφω, γιατί τις συμμερίζομαι όλες:


“Γράφω γιατί νιώθω μια εσωτερική ανάγκη να γράψω. Γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω μια κανονική δουλειά, όπως οι άλλοι άνθρωποι. Γράφω γιατί θέλω να διαβάζω βιβλία σαν κι αυτά που γράφω. Γράφω γιατί είμαι θυμωμένος με όλους. Γράφω γιατί μ’ αρέσει να κάθομαι σ’ ένα δωμάτιο όλη μέρα γράφοντας. Γράφω γιατί μπορώ να συμμετέχω στην πραγματική ζωή, μονάχα αλλάζοντάς την. Γράφω γιατί θέλω οι άλλοι, ολόκληρος ο κόσμος, να μάθουν τι ζωή ζήσαμε, και εξακολουθούμε να ζούμε, στην Ινσταμπούλ, στην Τουρκία. Γράφω γιατί αγαπώ τη μυρωδιά του χαρτιού, της μελάνης. Γράφω γιατί πιστεύω στη λογοτεχνία, στην τέχνη του μυθιστορήματος, περισσότερο απ’ ότι πιστεύω σε οτιδήποτε άλλο. Γράφω γιατί μου έγινε συνήθεια, πάθος. Γράφω γιατί φοβάμαι μήπως ξεχαστώ. Γράφω γιατί μου αρέσει η φήμη και το ενδιαφέρον που φέρνει το γράψιμο. Γράφω για να είμαι μόνος. Ίσως γράφω επειδή ελπίζω να καταλάβω γιατί είμαι τόσο πολύ, πολύ θυμωμένος με όλους. Γράφω γιατί μου αρέσει να με διαβάζουν. Γράφω γιατί άπαξ και ξεκινήσω ένα μυθιστόρημα, ένα δοκίμιο, μια παράγραφο, θέλω να την τελειώσω. Γράφω γιατί όλοι περιμένουν από μένα να γράφω. Γράφω γιατί έχω μια παιδιάστικη πίστη στην αθανασία των βιβλιοθηκών και κατά προέκταση των βιβλίων μου στο ράφι. Γράφω γιατί με ενθουσιάζει να μεταμορφώνω όλη την ομορφιά και τον πλούτο του κόσμου σε λέξεις. Γράφω, όχι για να πω μια ιστορία αλλά για να συνθέσω μια ιστορία. Γράφω γιατί θέλω να δραπετεύσω από το αίσθημα ότι υπάρχει ένας τόπος όπου πρέπει να πάω, αλλά – όπως σε όνειρο – δεν τα καταφέρνω. Γράφω γιατί ποτέ δεν κατάφερα να είμαι ευτυχισμένος. Γράφω για να είμαι ευτυχισμένος”.

Αναρωτιέμαι γιατί γράφει κανείς σε ένα blog.


πηγή: vivliothiki

http://vivliothiki.wordpress.com

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ-Ή ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΘΗΚΑΜΕ




Tο σαββατοκύριακο πήγα στο πατρικό μου στο Βλυχό.
Οι γονείς μου είχαν δώσει λοιπόν τις ελιές που μάζεψαν στο ελαιοτριβείο για να βγάλουν το λάδι.Όταν λοιπόν έκατσα στον ήλιο να λιαστώ κάτω απο τη κληματαριά με το καφέ μου το ραδιοφωνάκι και το βιβλίο μου σαν άλλος κόντε καββαδάς κι εγώ, να κι εμφανιζονται τα παιδιά απο το ελαιοτριβείο με το νέο λάδι.

Πιάσαμε λοιπόν ψιλή κουβέντα για τη μελισσοκομία και κατ' επέκταση για τη γεωργία και την οργάνωση που λείπει απο τους αγρότες μας, ώστε να μη πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης αλλά και να ανεβάζουν την αξία των προιόντων τους και να ρίχνουν τις τιμές των αγορών τους.

Μου έδωσαν λοιπόν την αφορμή να δω λίγο το θέμα αυτό και να μπορέσω να κάνω κάποιες σκέψεις και μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο για τέτοιου είδους προσπάθειες που ίσως να βάλει σε σκέψεις και να κινητοποιήσει τους άμεσα ενδιαφερόμενους κι εμπλεκόμενους επαγγελματίες αγρότες και μελισσοκόμους της Λευκάδας.Ώστε να οργανωθούν και να γίνουν πιο αποτελεσματικοί και παραγωγικοί στη δουλειά τους αλλά και να απολαμβάνουν περισσότερα απο τα αγαθά της εργασίας τους και βέβαια αυτά να αποτελούν αξιόλογα έσοδα.

Όλοι όσοι ξέρω ξεκινούν να κάνουν οργάνωση με φορά αντίθετη απο τη χρειά της.
Δηλαδή: καταστατικό συλλόγου αρχαιρεσίες και στο τέλος τσακωμός για το προεδριλίκι και για το ποιος θα πρωτοκαπελώσει τη προσπάθεια για τους δικούς του σκοπούς.

Η οργάνωση ενδιαφέρει για την αποτελεσματικότητα της, άρα για όσα προσφέρει.
Επομένως το τυπικό μέρος αποτελεί το τελευταίο στάδιο ώστε να γίνει η μετάβαση σε μεγαλύτερη- της τοπικής- εμβέλεια.


Η πορεία που είναι με βάση την χρειά-την ανάγκη κατα τη γνώμη μου είναι η εξής΄:

'Ατυπη οργάνωση του ηγετικού πυρήνα που θα συσπειρώσει τα υπόλοιπα μέλη της επαγγελματικής ομάδας.

Ο πυρήνας αυτός γίνεται σαν μια παρέα μεταξύ φίλων συναδέλφων που μπορούν να συνενοούνται και να συνεργάζονται για το κοινό τους όφελος.


Αυτό το όφελος προκύπτει πάντα όπου συμφωνούν να πράττουν οι ενδιαφερόμενοι κάποια πράγματα σε συνενόηση- συντονισμένα ώστε να κερδίζουν στις αγορές τους και στις πωλήσεις τους.

Αυτή είναι μια πάγια τακτική των πολύ έξυπνων και διορατικών ανθρώπων- των ηγετών- δεν είναι για όλους, αλλά όλοι στη συνέχεια μπορούν να συνεισφέρουν και σπεύδουν να το κάνουν.

Είναι σίγουρο πια -μπορούμε να το διαπιστώσουμε σε καθημερινή βάση -ότι ο συντονισμός των προσπαθειών πολλαπλασιάζει τη δύναμη και την αποτελεσματικότητα των μερών.

Γιατί γίνεται αυτό;μα επειδή:

1.Όταν αγοράζεις χοντρικώς σου κάνουν καλύτερη τιμή!

2.Επίσης όταν προσφέρεις ομαδικώς έχεις άλλη δύναμη διαμόρφωσης τιμής και διαπραγμάτευσης

3.Οικονομία πόρων
Λύνονται εμπόδια που αντιμετωπίζονται απο τον καθένα χωριστά ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ και σαν έξοδο και σαν σκέψη και σαν οτιδήποτε άλλο που τώρα δεν χρειάζεται να γίνεται επανειλλημένα αλλά μια φορά άπαξ για όλους.
Φοβερή εξοικονόμηση ενέργειας και χρημάτων που πάνε σε ανάπτυξη των μερών..

επιπλέον
4.τεχνογνωσία
πολλαπλασιάζεται η τεχνογνωσία σε διάφορους τομείς και άρα η δυνατότητα να είναι κανείς πολλαπλά προετοιμασμένος σε διάφορες περιπτώσεις και τομείς.
Αυξηση γνώσεων των δεξιοτήτων των φίλων των συγγενών των γνωριμιών των εμπειριών και γενικά αυτού που λέμε μονολεκτικά της τεχνογνωσίας




το κύριο ερώτημα εδώ είναι:
Τι ακριβώς προσφέρει η οργάνωση σε προσωπικό επίπεδο;

Το αναμενόμενο: ενδυνάμωση κυρίως οικονομική αλλά και εκπροσώπησης υποστήριξης.


Δεν αθροίζει τις δυνατότητες των μερών απλά - που κι αυτό θα αρκούσε σε πρώτη φάση-, αλλά πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες των μερών.




έπειτα το δεύτερο σημαντικό ερώτημα;

πώς επιτυγχάνεται η οργάνωση ;
ώστε να καταφέρουν οι ενδιαφερόμενοι να το πράξουν απρόσκοπτα και σωστά.
Σε πρώτη φάση κάνουν μια ομάδα φίλων που η εμπιστοσύνη κι ο αλληλοσεβασμός προυποτίθεται ώστε να λειτουργούν ομαδικά απρόσκοπτα και απλά η παρέα μεγαλώνει με νέους φίλους πάντα κατάλληλους για ομαδική εργασία και συνενόηση.
Μετα απο μπόλικα κιλά ψωμί κι αλάτι που λέει και η παροιμία μπορεί η διευρυνμένη ομάδα να γίνει και τυπικά συνεταιρισμός σύλλογος όμιλος ή οτιδήποτε θέλουν.

και τέλος
πως εμπλέκεται η πολιτεία στο θέμα αυτό και τι μπορεί να περιμένει κανείς απο την πολιτεία σαν αρωγή στο εγχείρημα αυτό.
Απο τη στιγμή που υπάρχει οικονομικό στοιχείο απο κοινού εμπλέκεται και η πολιτεία, για να δώσει να πάρει και να διασφαλίσει.Αυτά είναι θέματα λογιστών δικηγόρων και λοιπά.
Όμως εγω προτείνων να εμπλακεί η πολιτεία στο μικρότερο δυνατό βαθμό μέχρι να γίνει η παρέα ομάδα και η ομάδα δυνατή και λειτουργική. Τότε προκύπτει το κυριώτερο μέρος ενός συνεταιρισμού η δική του διακίνηση των προιόντων του απο κοινού.

Τι πιο εύκολο απο το να κάνει κανείς ένα ηλεκτρονικό κατάστημα που να εξυπηρετεί όλους τους επαγγελματίες που συνεργάζονται και λειτουργεί με μέρος των διαφυγόντων λόγω εκμετάλλευσης κερδών;

Αλλά εδώ το προ'ι'όν πρέπει να ξεχωρίσει απο το σωρό αν δε θέλει να μπεί στον ισοπεδοτικό χορό της φθηνότερης τιμής που είναι η περιοχή απόλυτης κυριαρχίας των βιομηχανιών και των αντίστοιχων χωρών.

Η δύναμη τέτοιων προσπαθειών στηρίζεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, που εξασφαλίζουν και την αποδοχή στη διαφοροποίηση όπως σε όλα έτσι και... στη τιμή άρα στο κέρδος απο το προ'ι'όν


Αρα περνάμε σε φάση όπου μπαίνουν τα τυπικά και ουσιαστικά χαρακτηριστικά που ανεβάζουν την ποιότητα και άρα τη ζήτηση και βέβαια τη τιμή.

Ανεβαίνει όπως λέμε η προστιθέμενη αξία του προιόντος.
με τη διασφάλιση της ποιότητας με καθε δυνατό μέσο και μέθοδο κάποιες απο τις πολύ γνωστές είναι:

-βιολογική καλλιέργεια πιστοποιημένη,
-ονομασία προέλευσης,
-εξειδικευμένα προ'ι'όντα που προκύπτουν απο ιδιαίτερη διαδικασία γνώση συνταγή κλπ
-έλεγχοι ποιότητας πρώτων υλών , επεξεργασίας, συσκευασίας, διάθεσης, εξυπηρέτησης και άλλα.

Εδώ μπαίνει μπροστά η διαδικασία της προβολής της εξασφαλισμένης πια υψηλής ποιότητας και αυτό γίνεται πρώτιστα και άμεσα με ωραία και σωστή συσκευασία,
και βέβαια σε δεύτερο στάδιο με διαφήμιση και προβολή.

Η εξειδικευμένη-στοχευμένη αλλά και γενικευμένη σε κλίμακα ενέργεια κάθε τύπου απαιτεί και συνεργάτες εξειδικευμένους και άριστα καταρτισμένους όπως διαφημιστές, γραφίστες , διακοσμητές, αρχιτέκτονες, βιομηχανικούς σχεδιαστές, και γενικά ειδικών στελεχών αναλόγως τον τομέα και την κλίμακα των επεμβάσεων.

Απο κεί και πέρα έρχεται και το πραγματικό κατάστημα η συνεργασία με αλυσίδες καταστημάτων εγχώρια και εξωτερικού και η συμμετοχή σε εκθέσεις και πάει λέγοντας.

Επειδή η δύναμη του ορισμού μέσω ενός αντιπροσωπευτικού παραδείγματος είναι καθοριστική δείτε
το κατάστημα ΒΙΟΠΟΙΟΤΗΤΑ
www.biopoiotita.gr
το κατάστημα ΜΕΛΙΧΡΥΣΟΣ www.melichrysos.gr

και αφήστε την ιδέα να σας συνεπάρει σε δράση.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΗΜΑΤΑ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ



Η Αρχιτεκτονική ασυνέχεια στη Λευκάδα και γενικά στην Ελλάδα ευτυχώς δεν έχει επιτευχθεί όπως κάποιοι θα ήθελαν.
Δεν έγινε αυτό λόγω της βαθειάς ρίζας του ωραίου των άλλων εποχών στην ψυχοσύνθεση μας, γεγονός που κάνει να τη φέρουμε μέσα μας μέχρι και σήμερα και να τη λέμε αρχιτεκτονική παράδοση.

Η διαφύλαξη της αρχιτεκτονικής του παρελθόντος παρόλο που δεν μπορεί να εκφράζει και να υπηρετεί τις σημερινές ανάγκες είναι όμως ΑΝΑΓΚΑΙΑ.
Είναι οι αρχιτεκτονικές λύσεις αυτές, οι ψηφίδες στο ψηφιδωτό της ιστορίας μας και των τεχνών μας που μέσα τους φέρουν τις αξίες του ψυχισμού που λέγαμε πρίν.

Για να μεταλαμπαδευτεί αυτός ο ψυχισμός απαιτείται να ξέρουμε καλά την ιστορία αλλά και τις τέχνες στις λεπτομέρειες τους που χάνονται.

'Ετσι ΣΩΖΕΤΑΙ η γνώση αυτή σαν Παράδοση ζωντανή αφού νοιώθουμε την ίδια ευχαρίστηση και την αναπαράγουμε αλλά και την αναζητάμε, κι αυτό περνάει απο τα συστατικά στοιχεία τις λεγόμενες και αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες ή διάκοσμο.

Θα δούμε έτσι αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες όπως πορτο-παράθυρα κιγκλιδώματα και κάγγελα ή σιδερόφρακτα -που είναι κι επίκαιρα σε ζήτηση...-της πόλης της Λευκάδας και μετά απο το Βλυχό της επόμενης γενιάς, μετά κτίσματα των δεκαετιών 50 -60- και τέλος ένα δυό νέα κτίσματα ένα φτωχικό αντισεισμικό και μια βίλα για ενοικίαση.

Θα διαπιστώσουμε μια αδιόρατη συνέχεια.

Το πρώτο δείγμα είναι μνημείο ενετικής εποχής πρόκειται για μια απο τις εκκλησίες της Λευκάδος που εγκαινιάζουν το λεγόμενο επτανησιακό μπαρόκ.
Εντάσεται στο μπαρόκ αλλά με μια ουσιαστική διαφορά:
νοοτροπίας!
καταρχήν είναι σε ανθρώπινες διαστάσεις για λόγους οικονομικούς αλλά και συνήθειας και μετά ο διάκοσμος γίνεται ένα με τη δομή και δεν αποτελεί επίπλαστο στοιχείο προσθήκη- όπως τα γύψινα γερμανικά-αλλά διακοσμημένο-σκαλισμένο όλον, με βασικό συναίσθημα να αναδύεται το μεράκι και το μεγαλοπρεπές αλλά όχι το μνημειώδες.

Η Ποσότητα της ανθρώπινης ενέργειας-προσπάθειας και η βαθειά γνώση της τέχνης κυρίως που καταναλώνεται για να γίνει το κάθε τί τόσο καλοφτιαγμένο
- δείτε και την πέτρα αλλά και τα καγκελάκια, μιλάμε για κέντημα!-
φωνάζει ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι το ιδιαίτερα προσεγμένο σε κάθε λεπτομέρεια αλλά όχι φορτωμένο καλλιτεχνικής αξίας κατασκευή που περιορίζεται όμως στις λεπτομέρειες μιας δομής -απλής γεωμετρικής φόρμας συνήθως ορθογώνιου.







θα μου πείτε πρόκειται για τους ενετούς που έδιναν πάντα βάση στο ωραίο αλλά δεν είναι έτσι.
Όλα αυτά έγιναν απο ντόπιους τεχνήτες και τα σκαλιστά πέτρινα και τα σιδερένια και τα ξύλινα τέμπλα και ότι άλλο.


Δείτε τώρα παράθυρο αποθήκης πολύ μεταγενέστερο...και θα καταλάβετε τη νοοτροπία αυτή να συνεχίζεται αιώνες μετά.

Το καγκελάκι αυτό ήταν παράθυρο αποθήκης!!!.






Απο άλλη αποθήκη σιδερόφρακτο παράθυρο μαγαζιού.

Ας δούμε τι γίνεται στα προπολεμικά κτίρια.
Το κτίριο Σουσάνη φτειάχτηκε προπολεμικά και επεκτείνοταν ολοένα απο τον ιδιοκτήτη -που κατόρθωσε να γίνει ο μεγαλύτερος προπολεμικά έμπορος της δυτικής Ελλάδος- μέχρι τη κατοχή των Ιταλών οπότε και πτώχευσε ο κατοχος του και δόθηκε για αστυνομικό τμήμα,κοινοτικό γραφείο, αποθήκες κρατητήριο και άλλα.
Παρόλη την ιστορία που φέρει έχει παρατηθεί στο έλεος του αδυσώπητου χρόνου...

















δίπλα ακριβώς
το σπίτι του ΜαστροΝαη:
παραδοσιακό ξυλουργικό εργαστήρι επιπλοποιείο

στην ίδια γειτονιά ακριβώς δίπλα το ένα στο άλλο συνεχίζουμε



Ένα απλό γειτονικό κτίσμα με όμορφα ξύλινα παντζούρια
και το δίδυμο του ακριβώς δίπλα αλλά ακατοίκητο!!!



προπολεμικό κτίσμα εμπορικό παντοπωλείο του Αλέξη Βασίλα στο Βλυχό, που ανακαινίσθηκε πρόσφατα για να γίνει εστιατόριο εκ νέου, μετά απο μια σειρά ενοικιαστές. Αποφάσισε και η κόρη του να το φτιάξει και να το δουλέψει στα γεράματα της και να μείνει στο πανέμορφο πατρικό της.



Ανακαίνιση με σεβασμό μεν, αλλά με σημαντικές αλλαγές σε μερικά σημεία- απαιτούμενη για την καλή λειτουργία του κτίσματος , ενώ σε μερικά άλλα όπως οι επεμβάσεις στον προαύλιο χώρο του εστιατορίου έγιναν μάλλον χωρίς καμία έγνοια περι παραδοσιακού και ταιριαστού.
Τόσο που δεν το δείχνω καν...


στην κεντρική αγορά της Λευκάδος









το πατρικό του Σκλαβενίτη με τα σούπερ μάρκετ
που ανήκει τώρα στην οικογένεια Μαμαλούκα



Μασμανίδης ένα απο τα παλιότερα εμπορικά της πόλης


σφυρήλατο κάγγελο σε μπαλκόνι





ανακαίνιση με γνώση και μεράκι στη κεντρική αγορά- πόλη της Λευκάδος



ένα νέο αντισεισμικό του 68 στο Βλυχό


Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

ΤΑ ΑΘΥΡΜΑΤΑ-ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ


Τα παιχνίδια που παίζονται στα καφενεία μου θύμισε η ανάρτηση του κυρίου Κονιδάρη -που σας μεταφέρω ολόκληρη στη συνέχεια-.
Μου θύμισε το πρόβλημα που αντιμετωπίζει εδώ και καιρό ο πατέρας μου εξαιρετικός παίκτης της πρέφας αν και εξαιρετικά κακός δάσκαλος της -ούτε τους κανόνες δεν μου έμαθε ο άτιμος...θεωρώ πως το έκανε επιτηδες αφού σε άλλα θέματα υπήρξε εξαιρετικά μεταδοτικός και υπομονετικός δάσκαλος-
Ο πατέρας μου λοιπόν συνταξιούχος ναυτικός -καπετάνιος στα τάνκερ, αλλά και για πολλά χρόνια καπετάνιος στο φέρυ του Σκορπιού του Ωνάση έχει όπως οι περισσότεροι απόμαχοι το καφενείο στη καρδιά του, αλλά πολύ περισσότερο το χαρτάκι και ειδικά την πρέφα, παιχνίδι δύσκολο και απαιτητικό στο οποίο διαπρέπει απο ότι μου λένε ακόμη και παίχτες απο άλλα μέρη.

Οταν λοιπόν οι κοντόφθαλμοι ιδιοκτήτες του τοπικού καφενείου κατήργησαν για το καλοκαίρι την τράπουλα μήπως ενοχληθούν οι τουρίστες απο τα γεροντάκια που παίζουν τράπουλα -και φωνάζουν απο ότι έλεγαν-, ο πατέρας μου καθώς και όλοι οι άλλοι συμπαίκτες του δεν ξαναπάτησαν το πόδι τους στο καφενείο κι επειδή δεν είχε άλλο καφενείο στο χωρίο άρχισαν να απέχουν γενικώς απο το έξω,το οποίο γίνεται πρόβλημα το χειμώνα, γιατί το καλοκαίρι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.

Προσβεβλημένος λοιπόν ο καπετάν Μήτσος και μάλιστα σε βαθμό που δεν ξαναπάτησε για ένα χρόνο στο καφενείο, το θεώρησε- δικαίως πιστεύω- προδοσία και προσβολή εκ μέρους του μαγαζάτορα και της γυναίκας του, που με τα χρήματα που έπαιρναν απο τους ανθρώπους αυτούς μεγάλωσαν τα παιδιά τους και έζησαν κοντα ένα τέταρτο του αιώνα τώρα κι όχι απο τους λιγοστούς τουρίστες που έρχονται για δυο μήνες το καλοκαίρι.

Το αντιλήφθηκαν γρήγορα και προσπάθησαν να τα μπαλώσουν δίνοντας ξανά τραπουλες στα τραπέζια -πιστεύω περισσότερο γιατι το καλοκαίρι δεν μπορεί να ζήσει το χειμώνα παρά επειδή το μετάνιωσαν- αλλά το γυαλί είχε ραγίσει και ξέρετε το φιλότιμο είναι πολύ ευθραστη υπόθεση και οι παλιότεροι το είχαν περι πολλού και πιστεύω σωστά.

Το αποτέλεσμα η μαγιά έκοψε και τώρα πιά δεν θέλει ο γέροντας να ξαναπάει στο καφενείο τον βρήκανε και κάτι αβαρίες με την καρδιά κι έκοψε και το αποκούμπι του το τσιγάρο και δεν ξεθαλαμώνει απο το σπίτι με το που θα σουρουπώσει.....




Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΗ

Περιδιαβαίνοντας στα Πολιτικά του Αριστοτέλη, για ανάγκες του Πανεπιστημίου, (ξανα-)έπεσα πάνω στο εξής χωρίο:
"άμα γάρ φύσει τοιούτος [ο "αφρήτωρ,αθέμιστος,ανέστιος"] και πολέμου επιθυμητής, άτε περ άζυξ ων ώσπερ εν πεττοίς" ( Πολιτ. 1253a, 7-9)
Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τη μετάφραση του Κάκτου, "ο άνθρωπος που από τη φύση του είναι τέτοιος [χωρίς συγγενείς, χωρίς νόμους και χωρίς σπίτι] είναι συγχρόνως και πολεμοχαρής, επειδή ακριβώς είναι μοναχικός, όπως λέμε στο παιχνίδι των πεσσών".

Αναρωτήθηκα γιατί ο φιλόσοφος να αναφέρει τους πεσσούς ως μοναχικό παιχνίδι, όταν ξέρουμε ότι παιζόταν με δύο παίκτες;

Πρώτα να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Τα παιχνίδια στην Αρχαία Ελλάδα καλούνταν αθύρματα. Σε αυτά ανήκαν βέβαια όλων των ειδών τα παιχνίδια, όπως π.χ. η αιώρα (κούνια), η πλαταγή (κουδουνίστρα), ο τροχός (τσέρκι) ή η σφαίρα (μπάλα). Ειδικά για τα επιτραπέζια (επί άβακος) παιχνίδια δεν υπήρχε περιορισμός ηλικιακός είτε παίζονταν με κύβους (ζάρια) είτε όχι. Ψαχούλεψα λίγο τη βιβλιοθήκη μου και θυμήθηκα τον Ευριπίδη στο "Ιφιγένεια η εν Αυλίδι" :

"Πρωτεσίλαόν τ' επί θάκοις πεσσών ηδομένους μορφαίσι πολυπλόκοις, Παλαμήδεά θ', ον τέκε παις ο Ποσειδάνος". (Ιφιγένεια ή εν Αυλίδι, στ. 194-199)

Εδώ θα διαφωνήσω λίγο με τη μετάφραση του Κάκτου, που αποδίδει τους πεσσούς ως "ζάρια" και μεταφέρει το "ηδομένους μορφαίσι πολυπλόκοις" ως "χαίρονταν διπλές και ντόρτια" (!!). Θα το μετέφραζα (με κάθε επιφύλαξη, λόγω των ελλειμματικών μου γνώσεων) κάπως έτσι:

[Είδα και] τον Πρωτεσίλαο (σημ: μιλάει ο κορυφαίος του Χορού που υποτίθεται έχει επισκεφτεί τον καταυλισμό των Αχαιών στην Αυλίδα και τους βρίσκει, απόντος ανέμου, να ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από πολεμικές προετοιμασίες. Εξαίρεση βέβαια κι εδώ ο οκύπους Αχιλλέας που παραβγαίνει, παρά θιν' αλώς, μ' ένα τέθριππο, και φυσικά το νικά) να παίζει πεσσούς, καθισμένος πάνω σε πάγκους μαζί με τον Παλαμήδη- τον οποίο γέννησε ο γιος του Ποσειδώνα- και να χαίρονται με τις πολύπλοκες διακλαδώσεις [του παιχνιδιού].

Εξάλλου είναι ο Όμηρος αυτός που πρωτοεμφανίζει τον Παλαμήδη ως εφευρέτη του παιχνιδιού των πεσσών, εκδοχή που φαίνεται να υιοθετούν τόσο ο Σοφοκλής όσο κι ο Ευριπίδης. Τι στο καλό ήταν όμως αυτοί οι πεσσοί;

Καταρχήν (ή καταρχάς, που θα 'λεγε κι ο Σαραντάκος) δεν ήταν ένα μόνο πράγμα. Πεσσοί ονομάζονταν διάφορα είδη παιχνιδιών που παίζονταν πάνω σε άβακα, τις περισσότερες φορές με ζάρια. Τα συνηθισμένα εξαρτήματα του παιχνιδιού ήταν πούλια, είτε βότσαλα, είτε κόκαλα, σπανιότερα από γυαλί ή μέταλλο. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έπαιζαν λοιπόν επιτραπέζια, όπως ας πούμε μια πρόδρομη μορφή του ταβλιού. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως τιμούσαν και τα μη τυχερά παίγνια, όπως ήταν μια εκδοχή της σημερινής ντάμας αλλά, κατά τα φαινόμενα, και μια βερσιόν του σημερινού σκακιού.

Αυτό φαίνεται καθαρά στο πλήθος των ερυθρόμορφων και μελανόμορφων αγγείων που αναπαριστούν δύο αντιπάλους, άνδρες πάντα και συνήθως οπλισμένους, να κάθονται αντίκρυ και να έχουν στη μέση μια "σκακιέρα". Σε άλλα αγγεία αυτό που μετακινούν δεν προβάλλεται, άρα εικάζουμε ότι θα έχει την πεπλατυσμένη μορφή που έχουν τα πούλια σήμερα. Αλλού όμως προεξέχουν εμφανώς κάποιες φιγούρες, σφηνοειδείς ή σφαιρικές, ήτοι πιο κοντά στα πιόνια του σημερινού σκακιού.

Ασφαλώς δεν ισχυρίζομαι ότι οι παππούδες μας έπαιζαν σκάκι, τουλάχιστον όχι με τη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα. Αυτό δεν εισήχθη στην Ευρώπη παρά τον 8ο-9ο αιώνα από τους Άραβες στην Ιβηρία και παγιώθηκε μετά τις σταυροφορίες, κυρίως στις βασιλικές αυλές. Σίγουρα όμως οι πεσσοί (χωρίς ζάρια) ήταν ένα παιχνίδι με πολυπλοκότητα κινήσεων, όπως μας μεταφέρει ο Ευριπίδης, αλλά και ο Σοφοκλής στον " Παλαμήδη" του.

Οι ρίζες του παιχνιδιού δεν είναι δύσκολο να προσδιοριστούν, εφόσον γνωρίζουμε ότι η Μεσοποταμία ή/και η περιοχή μεταξύ Πακιστάν και Ινδίας αποτέλεσαν τις γενέτειρες του πρώιμου σκακιού. Μολονότι ο Ηρόδοτος (Ι, 94, 2-4) ισχυρίζεται ότι πήραμε από τους Λυδούς κάμποσες εφευρέσεις (όπως π.χ. τη λαβή της ασπίδας), αλλά και όλα τα αθύρματα, αρνείται το ότι σε αυτά συμπεριλαμβανόταν και οι πεσσοί, εμμένοντας στην ομηρική εκδοχή. Πιο κοντά στην αλήθεια μοιάζει να είναι ο Πλάτωνας. Λέει ο παμμέγιστος στο "Φαίδρο":

"αυτώ δε όνομα τω δαίμονι είναι Θεύθ. τούτον δη πρώτον αριθμόν τε και λογισμόν ευρείν και γεωμετρίαν και αστρονομίαν, έτι δε πεττείας τε και κυβείας, και δη και γράμματα" (Φαίδρ. 274 c-d).

Πάει να πει, "Το όνομα του θεού τούτου είναι Θεύθ [Θωθ ή Τωτ, το αντίστοιχο του δικού μας Ερμή] . Λένε λοιπόν πως αυτός πρώτος ανακάλυψε τους αριθμούς και τους υπολογισμούς, τη γεωμετρία και την αστρονομία, κι ακόμα τα παιχνίδια με τους πεσσούς και τα ζάρια, και βέβαια τα γράμματα".

Τα αρχαιολογικά ευρήματα δικαιώνουν τον Αριστοκλή (έτσι τον έλεγαν, το Πλάτων ήταν παρατσούκλι), αφού τα επιτραπέζια παιχνίδια πουσυναντάμε μετέπειτα στον ελλαδικό χώρο τηρούν τις προδιαγραφές του "Αιγυπτιακού σκακιού", του "σενέτ". Επιπρόσθετα τα αντίστοιχα ευρήματα του Έβανς στο παλάτι της Κνωσού αποκαλύπτουν αθύρματα ενδιάμεσα αυτών της Αιγύπτου και των κλασικών Ελληνικών. Η λογική διαδρομή Αίγυπτος-Κρήτη-κυρίως Ελλάδα, μοιάζει διαυγής, ασφαλώς με κάποιες αλλαγές στη μορφή και στους κανόνες των πεσσών.

Σύμφωνα με τη συνήθεια των προπατόρων μας, που τουλάχιστον στο νησί μου διατηρείται αλώβητη, τοποθετούνταν στον τάφο ή το νεκρικό θάλαμο του αποδημήσαντα και κάποια λατρεμένα του αντικείμενα. Έτσι, από τάφους παιδιών συχνά ανασύρονται αθύρματα, μερικά μάλιστα σκεπασμένα με κεραμίδια για να μην αλλοιωθούν. Το ίδιο όμως ισχύει και για τα αρχαιολογικά ευρήματα σε τάφους ενηλίκων, απ' όπου έχουμε και μια ιδέα του πως ήταν οι πεσσοί.
Τα "πιόνια", που ήταν ως επί το πλείστον κοκάλινα, δεν οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν σκαλισμένες μορφές που να αναπαριστούν κάποιο αξίωμα ή ιδιότητα. Εντούτοις, αρκετά από αυτά είναι ανισομεγέθη επιτρέποντάς μας να φανταστούμε κάτι τέτοιο. Φυσικά το απλούστερο θα ήταν πάνω στα "πιόνια" αυτά να υπάρχει ζωγραφισμένο ένα σύμβολο ή εικονίδιο, δημιουργώντας την απαραίτητη για το σκάκι ποικιλομορφία. Απεικόνιση που, δυστυχώς, δε θα ήταν δυνατό να επιβιώσει των αιώνων.

Υπάρχει όμως και κάτι που μοιάζει να επέζησε στην τύρβη του χρόνου. Ξαναγυρνώντας στο αριστοτελικό απόσπασμα βλέπουμε να παρομοιάζεται ο αρχαίος "σκακιστής" με μονήρη και ανέστιο μαχητή. Αυτό, σε συνδυασμό με την εικόνα των πάνοπλων και αφοσιωμένων -σχεδόν απορροφημένων- στους πεσσούς παικτών, μεταφέρει τον απόηχο ενός άκρως ανταγωνιστικού, επίπονου και αμείλικτου στρατηγικού παιχνιδιού. Ενός παιχνιδιού όπου η πνευματική διαπάλη εξοστρακίζει την άμιλλα και η επιδίωξη της νίκης, της απόλυτης κυριαρχίας, υποσκάπτει την αλληλεγγύη και την κοινωνικότητα. Ο των πεσσών θιασώτης θυμίζει "αθέμιστον πολέμου επιθυμητή", ένα ανθρώπινο θηρίο.

Πόσοι από τους φίλους σκακιστές δεν έχουν νοιώσει στις παρτίδες τους αυτήν την άτεγκτη αντιπαράθεση, αυτόν τον εγκεφαλικό ακήρυχτο πόλεμο, τον άστοργο και άξενο; Και ποιός από μας δε συνάντησε παραδείγματα σκακιστών που κατέληξαν μοιραία στο ψύχος της αποξένωσης;

Μπορεί ο Παλαμήδης να ήταν εγγονός του Ποσειδώνα, από βασιλική γενιά, ενάρετος, σοφός και γενναίος μα, λυπάμαι που το λέω, θα πρέπει να ήταν αφόρητα μοναχικός.

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΖΩΟΓΌΝΗΣΗ


Το πνεύμα των χριστουγέννων ήρθε χτές σχεδόν στον ύπνο μου-κοντεύα να κοιμηθώ-όταν κοιτάζοντας την τηλεόραση, που έπαιζε στα χαμένα, βλέπω ένα ρασοφόρο -αδιευκρινίστου βαθμού ιεραρχίας-με πάλευκα γένια και μαλλιά να μιλάει σχεδόν δακρυσμένος.

Δυναμώνω την ένταση της φωνής να ακούσω τι έλεγε, ένα σας λέω,έμεινα έκπληκτος!
με αυτά που είπε συγκινήθηκα, πραγματικά ένιωσα το γιατί αξίζει να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα!
Μου θύμησε το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων:την πνευματική ανάταση και αναζωογόνηση.

Ο Χριστός δεν γεννήθηκε 25 δεκέμβρη, τότε γιορτάζοταν το φώς του κόσμου μας ο ήλιος και για του χριστιανού το Φώς του κόσμου είναι ο Χριστός οπότε έβαλαν στη γιορτή του θεού Ήλιου.
Ιστορικά ο Χριστός γεννήθηκε περι το Μάρτη.
Η γιορτή των χριστουγέννων δεν έχει επομένως να κάνει με τα γεννέθλια του Χριστού αλλά με τη γέννηση του Φωτός της σωτηρίας και είναι για τούτο που επιλεχθηκε η συγκεκριμένη ημέρα κατάλληλη λόγω της ισορροπίας του φωτός του Ήλιου σημαδιακή σε όλες τις προηγούμενες φάσεις του θρησκευτικού συναισθήματος του Ελληνισμού, τότε γεννιέται ο Ήλιος στην προηγούμενη του χριστιανισμού κατάσταση.
Τότε γίνεται αναγκαίο να γιορταστεί αντι του φωτός το Φώς της σωτηρίας.

Είναι ο χριστιανισμός δύο τινά: μνήμη του θανάτου και ελπίδα σωτηρίας.
Είναι η μνήμη θανάτου απλά η κατανόηση του εφήμερου της ζωής και η διαπίστωση της ύπαρξης αξίας πέραν της εφήμερης ζωής, αξίας διαχρονικής, άυλης και για τούτο καλούμενης Πνευματικής.
Η σωτηρία είναι φωτισμός του πνεύματος του ανθρώπου να δει τα όντως ουσιώδη και να τα διακρίνει απο τα επουσιώδη.
Αυτό γίνεται με την συναίσθηση- αντίληψη αυτών και απο την άλλη με την προσπάθεια του για αλλαγή πλεύσης στη ζωή του. Είναι η αναζωογόνηση του Πνεύματος του που οδηγεί σε ένα νέο δρόμο το δρόμο της μακαριότητας.

Αυτή τη διαχρονική μακαριότητα δίδαξε ο Χριστός και είναι πολύ απλό να γίνει κατανοητή:
Αν θέλετε να κρατήσετε μία μόνο σελιδα απο όλες της ΄Αγιας γραφής και να είναι ο οδηγός της ζωής σας αρκεί μόνο αυτή:[ΜΑΤΘΑΙΟΥ 5,3-12]
η οποία αναφέρεται στους μακαρισμούς.

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΙΣΜΩΝ- Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ-

ΕΝΝΕΑ ΣΗΜΕΙΑ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΕΠΙΖΗΤΑ ΤΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

1. μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών

2.μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται.

3.μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσιν την γήν.

4.μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην,ότι αυτοί χορτασθήσονται.

5.μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται.

6.μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί ελεηθήσονται.

7.μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί θεού κληθήσονται.

8.μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών.

9.μακάριοι έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθ'υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.Χαίρεται και αγαλλιάσθε ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς.



Μια σελίδα γεματη φώς που αρκεί για να οδηγήσει τη ζωή μας πνευματικά.
με άλλα λόγια αναλύοντας τα πυκνά νοήματα

1. Ταπεινοφροσύνη είναι το να μην έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, αυτό σημαίνει το φτωχοι τω πνέυματι κι όχι βέβαια η νοητική ανεπάρκεια και η βλακεία.
Το να είμαστε ταπεινοί είναι το πρώτο και το κυρίαρχο: αποτελεί τη ασφαλή βάση όλων τν αρετών που θα επιδιώξουμε, έτσι μόνο οι ταπεινοί θα εκπληρώσουν το νόημα- το σκοπό της ύπαρξης τους.

2.Η συναίσθηση του λαθεμένου τρόπου ζωής μας φέρνει αναταραχή, θλίψη, στενοχώρια.Όμως αυτή η θλίψη είναι θετική, γιατί μας δείχνει το λάθος και συνεπομενα το σωστό δρόμο -που δεν είναι αυτός που τραβάμε- κι επομένως θα βρούμε την ορθή κατευθυνση μέσω της αλλαγής πορείας.
Η αλλαγή πορείας είναι αυτό που λέγεται μετάνοια.
Τοτε θα πάψουν να είναι θλιμένοι οι άνθρωποι, όταν βαδίζουν στο σωστό πνευματικό μονοπάτι, που προκύπτει όταν νοιώσουν το λάθος και φωτιστεί η κρίση τους, και δραστηριοποιηθούν στη νέα κατεύθυνση.

3.Ποια είναι η κατεύθυνση αυτή;
Απλά ο δρόμος μας στη γή, που όμως τηρεί κάποιες προδιαγραφές .
Μετά την ταπεινότητα που φωτίζει το νού απαιτείται η πραότητα.
Ακόμη και σαν λέξεις ξέρουμε τι σημαίνει ταπεινότητα πραότητα;
Ας το αναζητήσουμε λοιπόν αφού "Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις''
πραότητα είναι η ηρεμία,η ηπιότητα η μακροθυμία, η υπομονή

Ο πράος ξεκινώντας απο τα καθημερινά φτάνει στα διαχρονικά, είναι μπροστά απο όλους στην επιτυχία των πραγματων που αξίζουν στη ζωή μας και δίνουν ευτυχία-μακαριότητα.
Γνωρίζετε πιο ευτυχείς ανθρώπους απο τους πράους;Σε αυτούς δεν ανήκει η ζωή στη γή;

4.Το μόνο αγαθό που δικαίως επιζητά διακαώς και αενάως ο άνθρωπος είναι η δικαιοσύνη,και είναι το μόνο αγαθό που μπορεί να προσφέρει κορεσμό ευτυχίας μόνιμο.
Παρατηρήστε όλα τα άλλα αγαθά υλικά και άυλα δεν το κάνουν αυτό.
Κανένα άλλο αγαθό δεν έχει αυτή την ιδιότητα παρα μόνο πρόσκαιρα.
Ας επιζητούμε λοιπόν δικαιοσύνη για τον κόσμο μας δίνει διαρκή ευτυχία.

5.Υπάρχει φτωχός και πλούσιος, πάντα υπάρχει όμως και φτωχότερος, πάντα και πλουσιότερος.
Εκείνος που μόνο συλλέγει γίνεται ακόρεστος και άπληστος χάνει την ηρεμία του χάνει την ευτυχία του.Κορεσμός στην κατανάλωση το ξέρουμε καλά δεν υπάρχει ούτε βέβαια και στην αναζήτηση της κατανάλωσης.

Τα αγαθά είναι βεβαίως και για τους ανθρώπους, αλλά μόνο όταν δίνουμε το πολυτιμότερο αγαθό μας το ενδιαφέρον μας για τους άλλους τότε μόνο βγαίνουμε κερδισμένοι.Κερδίζουμε το ενδιαφέρον τους και την αγάπη τους.Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει αγάπη απο το να ενδιαφέρεται κανείς.

Ελεημοσύνη τι είναι;
Απόκτησε έλεος για όλους τους συνανθρώπους σου και τότε θα έχεις ελεημοσύνη.
Έλεος είναι το να συμπάσχει κανείς με τους συνανθρώπους του, είναι να ενδιαφέρεται να νοιάζεται.
Τότε προκύπτει ο καρπός η πράξη και θα προκύψει όπως πρέπει διακριτική και αποτελεσματική.
Θα δώσεις στο παιδί σου μόνο ψωμί; αρκεί;
Οι άνθρωποι είναι φτωχοί μόνο όταν δεν έχουν χρήματα και φαγητά;Όχι βέβαια.Ώστε ελεημοσύνη δεν κάνουμε μόνο στους φτωχούς αλλά και στους πλούσιους.
Ελεημοσύνη είναι να παρατηρείς τις ανάγκες του άλλου και να βοηθάς στο να τις καλύπτει όπως και όσο μπορείς.

6.Καθαρός στην καρδιά είναι αυτός που θα ελεηθεί, αυτός που θα καλυφτούν οι ανάγκες του και θα ενδιαφερθούν οι ανθρωποι για αυτόν.
Ολοι τέτοιους ανθρώπους δεν επιδιώκουμε για φίλους για σύζυγους για οτιδήποτε;
Είναι δύσκολο να είναι κανείς άδολος και ισορροπημένος συναισθηματικά είναι σπάνιο.
Δεν είναι εύκολο να γίνει κανείς έτσι, είναι όμως μια μεγάλη αρετή κι αξίζει να προσπαθήσει κανείς να το πετύχει κι οπωσδήποτε αξίζει να βοηθηθεί για αυτό.Δεν είναι όλα στο χέρι μας ας ζητήσουμε και θα μας δοθεί,θα ελεηθούμε δηλαδή.

7.Ειρηνοποιοί αυτοί που επιδιώκουν την ειρήνη για τους ανθρώπους.Υιός του θεού δεν είναι ο θεός που παίρνει ανθρώπινη διάσταση; Με άλλα λόγια οι Ειρηνοποιοί είναι μια μορφή του θεού που ευοδώνει το δρόμο του.Ο δρόμος της ειρήνης είναι ο δρόμος του θεού επομένως.
Ειρήνη είναι η έλλειψη αντιπαλοτήτων η έλλειψη διεκδικήσεων η έλλειψη βίας, γαλήνη, απουσία πολέμου, ένα μη βίαιο τρόπο ζωής, τον τερματισμό μιας βίαιης συγκρούσεως.
Κατάργηση της βίας μας δειχνει το μονοπάτι του πνεύματος.

8.Όσοι επιζητούν τη δικαιοσύνη κακοπαθαίνουν απο τους κοντόφθαλμους άδικους άπληστους θολωμένους ανθρώπους.Αλλά η εμμονή στο δρόμο της δικαιοσύνης είναι το νόημα ο σκοπός της ύπαρξης μας και τότε μόνο τον εκπληρώνουμε όταν ξεπερνάμε ακόμη και την κακοπάθεια που αυτός συνεπάγεται αυτή η αυτοεκπλήρωση δια της αυτοθυσίας είναι η βασιλεία των ουρανών στα ανθρώπινα η κυριάρχηση της θείας αρμονίας στις ανθρώπινες υποθέσεις.

9.Η χαρά για την εκπλήρωση του σκοπού της ύπαρξης μας είναι σίγουρο ότι θα περιέχει κακοβουλες επιθέσεις βρισιές κατηγορίες κι όχι μόνο.Αρα όταν οι αδικες επιθέσεις κάθε είδους προκύπτουν χαιρόμαστε διπλά γιατί βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο το δύσκολο μονοπάτι.
της ταπεινοφροσύνης, της πραότητας, της δικαιοσύνης, του ελέους, της καθαρής καρδιάς,της ειρήνης, αλλά και των δυσκολιών που αξίζουν και δίνουν ουσιαστική ευτυχία και χαρά.

Αυτό είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων της πνευματικής αναζωωγόνησης και ανάτασης.

Εύχομαι σε όλους χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα με ουσιαστική ευτυχία και αυτοεκπλήρωση.

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΤΟ ΥΠOΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΛΕΝΕ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΙ Στην Ακαδημία η πρόκληση της Δραγώνα ότι «Δεν είμαστε Έλληνες»!

Bookmark and Share

Παρεμβαίνει η Ακαδημία Αθηνών για την προκλητική, ανιστόρητη, ύποπτη και εθνικά μειοδοτική στάση της ειδικής γραμματέως του Τομέα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού και Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας Θάλειας Δραγώνα, μπροστά στις απόψεις και τις δοξασίες της οποίας ωχριά και η αλήστου μνήμης κ. Ρεπούση, που είχε αναστατώσει τη χώρα με το σχολικό βιβλίο της Ιστορίας το οποίο είχε επιμεληθεί και ανέφερε ότι οι Έλληνες κατά την Καταστροφή της Σμύρνης δεν σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους αλλά πέθαναν από τον... συνωστισμό στην παραλία!

Η κ. Δραγώνα προχωράει ακόμα πιο πέρα! Στο απαράδεκτο βιβλίο της «Τι είναι η πατρίδα μας» αναφέρει, μεταξύ άλλων, τρομακτικά ανθελληνικές απόψεις, με αποκορύφωμα ότι «δεν είμαστε Έλληνες αλλά μας... έκαναν» και ότι είναι... ρατσιστικό να δηλώνουμε την ελληνική μας ταυτότητα! Στο βιβλίο αυτό που είναι ένα... κήρυγμα μίσους ενάντια σε καθετί ελληνοπρεπές και ελληνικό, αναφέρεται ακόμα ότι η Επανάσταση του 1821 αποτελούσε «επεκτατική εθνική πολιτική» των Ελλήνων, των οποίων η εθνική ταυτότητα «ενισχύεται αποφασιστικά από την αποσιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών σχετικά με το μεγαλείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»!

Δεν γνωρίζουμε τι περισσότερο θα έγραφε ένας τούρκος ιστορικός ή κάποιος ανθέλληνας προπαγανδιστής, εκείνο που γνωρίζουμε όμως είναι ότι η κ. Θάλεια Δραγώνα, με προσωπική εντολή του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, ορίσθηκε ειδική γραμματέας Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού και Εκπαίδευσης των Ελληνοπαίδων του υπουργείου Παιδείας! Δηλαδή μια κυρία που δεν θεωρεί ότι είναι Ελληνίδα, θεωρεί ρατσιστές τους Έλληνες και πιστεύει ότι ο νεοελληνικός πολιτισμός βασίσθηκε στον... τουρκικό πολιτισμό, διορίσθηκε σε μια νευραλγική θέση, η οποία έχει άμεση σχέση με την πορεία του Ελληνισμού, αφού θα έχει την ευθύνη για τον σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής που θα εφαρμοσθεί στα παιδιά μας! Δηλαδή αν η κ. Ρεπούση ήταν μια φορά επικίνδυνη, η κ. Δραγώνα είναι... δέκα φορές πιο επικίνδυνη, γιατί καθορίζει συνολικά τις δομές και τις αρχές της εκπαίδευσης που θα παρέχεται σε όλα τα ελληνικά σχολεία!

Αντί λοιπόν στη θέση αυτή να τοποθετηθεί ένας επιστήμονας με ξεκάθαρες απόψεις και θέσεις υπέρ της Ελλάδας, της ελληνικής φυλής και του ελληνικού πολιτισμού, γιατί είχε το βαρύ έργο να διαμορφώσει εν πολλοίς την εθνική συνείδηση των Ελληνόπαιδων της επόμενης γενιάς, τοποθετήθηκε μια κυρία που δηλώνει ότι δεν είναι Ελληνίδα, θεωρεί ρατσισμό του χειρίστου είδους το να λέμε ότι είμαστε Έλληνες και θαυμάζει την οθωμανική αυτοκρατορία και τον... τουρκικό πολιτισμό!

Κάποιες μικροαντιδράσεις για την κυρία αυτή είχαν σημειωθεί όταν ο Γ. Παπανδρέου την έβαλε σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και βρέθηκε στη Βουλή το διάστημα 2007-2009. Τώρα, μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, τοποθετήθηκε σε ακόμα καλύτερη θέση: Έχει την ευθύνη του σχεδιασμού της εκπαίδευσης των παιδιών μας! Ένα άτομο, που υποστηρίζει ότι τα σχολικά βιβλία διδάσκουν τον...εθνικισμό!

Στην Ακαδημία Αθηνών τέθηκε το θέμα από γνωστό ακαδημαϊκό στην ολομέλειά της, στις 19 του μήνα, και ορισμένα μέλη της αγανάκτησαν με τα... ανδραγαθήματα της κ. Δραγώνα και ζητούν από την ηγεσία του ανώτατου πνευματικού ιδρύματος της χώρας να παρέμβει στην κυβέρνηση, ότι δεν μπορεί η κυρία Δραγώνα να παραμείνει στο υπουργείο Παιδείας που έχει την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των νέων μας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η συζήτηση που έγινε στην Ολομέλεια της Ακαδημίας ήταν έντονη,
πρόκειται δε να υπάρξει συνέχεια σε επόμενη συνεδρίαση.

«Δεν είμαστε Έλληνες»

Η... δραστηριότητα της κ. Δραγώνα και τα ανθελληνικά «πιστεύω» της δεν είναι τωρινά. Εδώ και δέκα χρόνια πρωτοστατεί στον ονομαζόμενο «διεπιστημονικό διάλογο Ελλήνων και Τούρκων κοινωνικών επιστημόνων».

Καρπός της συνεργασίας αυτής είναι το βιβλίο «Ελλάδα και Τουρκία - Πολίτης και Έθνος - Κράτος» που εκδόθηκε υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Μπογάτζιτσι της Κωνσταντινούπολης.
Ύστερα από αυτό όμως η κ. Δραγώνα συνέγραψε και το δικό της... αριστούργημα «Τι είναι η πατρίδα μας», μπροστά στο οποίο ωχριούν και συκοφαντικά κατά της χώρας μας βιβλία κορυφαίων συγγραφέων που διακρίνονται για τα ανθελληνικά τους αισθήματα!

Μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο, σας αναφέρουμε παρακάτω:

= «Είναι ρατσιστικό να δηλώνουμε ότι είμαστε Έλληνες», «Μας έκαναν Έλληνες, ενώ δεν ήμασταν».

=Η ελληνική εθνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού.

=Όποιος αξιολογεί τους πολιτισμούς σε κατώτερους και ανώτερους είναι ρατσιστής και δεν το ξέρει!

=Εξίσου ρατσιστής είναι και όποιος αποσιωπά τη σημασία, την τεράστια δύναμη, την έκταση και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης, όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον νεοελληνικό μας πολιτισμό και όποιος ισχυρίζεται ότι ο τουρκικός πολιτισμός έχει επιδράσει αρνητικά στους Έλληνες!

Βασικός άξονας της επιχειρηματολογίας της κ. Δραγώνα για την εκ βάθρων αλλαγή των σχολικών συγγραμμάτων είναι ότι διαμορφώνουν στους έλληνες μαθητές μια «ψευδαισθητική και απατηλή ταυτότητα», προβάλλοντας το μεγαλείο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και τα ανδραγαθήματα των προγονών μας, ενώ αυτή η «στρατηγική παρέκκλισης» στηρίζεται στην «αποσιώπηση της σημασίας της τεράστιας δύναμης, της έκτασης και του κύρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»!

Επιστολή στον Πρόεδρο

Χαρακτηριστική είναι και η διαμαρτυρία του δρα Nicolas Kaloy, ο οποίος απέστειλε από τη Γενεύη της Ελβετίας, όπου διαμένει, προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια την εξής επιστολή:

«Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Από τη Γενεύη Ελβετίας απευθύνουμε το εξής ερώτημα προς εσάς, τον Πρώτον Έλληνα:

Είναι δυνατόν η γυναίκα αυτή η οποία ομολογεί ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ, να είναι γενική γραμματέας της ΕΘΝΙΚΗΣ παιδείας και να παρέχει γνώσεις στα παιδιά μας;

Είστε υπεύθυνος να μας απαντήσετε: Εάν δεν είμαστε Έλληνες, τι είμαστε;

Εσείς και ο κ. πρωθυπουργός οφείλετε μίαν απάντηση εις την οποίαν θα δώσωμεν ευρείαν δημοσιότητα σε όλη την ομογένεια των «ΜΗ ΕΛΛΗΝΩΝ». Και κυρίως εις ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Ευρώπη».


Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/12/o.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+Infognomonpolitics+%28infognomonpolitics%29&utm_content=Yahoo%21+Mail#ixzz0Z4v6s11Y

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ


Στον πρόλογο του έργου του -Ιστορία του Ελληνικού έθνους- ο Κ.Παπαρρηγόπουλος κάνει μια κριτική προσέγγιση του αρχαίου κόσμου.
Επιχειρεί λοιπόν μια πρώτη συνολική θεώρηση της ελληνικής ιστορίας απο τον αρχαίο κόσμο μέχρι την εποχή του.
Ξεκινά το έργο του συγκρίνοντας τους δύο μεγάλους αρχαίους πολιτισμούς, τον ελληνικό και το ρωμαικό, και εξετάζει βήμα βήμα την παράλληλη σταδιακή εθνική συγκρότηση τους.
Εστιάζει ιδιαίτερα στον τρόπο με τον οποίο επιτεύχθηκε η ενότητα της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας και την αποδίδει στο συνδυασμό "δύναμης και σύνεσης" αντιπαραβάλλοντας το λανθασμένο τρόπο που ακολούθησαν οι Έλληνες διαιρεμένοι σε δύο ισχυρά κέντρα, την Αθήνα και τη Σπάρτη.

καταλήγει έτσι:
...Επομένως, η ρωμαική Σύγκλητος [σημείωση:η ρ.σ. ήταν έρεισμα σοφίας και ηθικής ακεραιότητας που προφύλασσε απο τη δράση των δημαγωγών, ένα φίλτρο μεταξύ του λαού και των κυβερνώντων ειδικά δε του αυτοκράτορα] διέγραψε μια πορεία χιλίων χρόνων.

Γεννήθηκε με τη Ρώμη και πέθανε μαζί της.Αυτή η πορεία ήταν αδιάσπαστη στην ιστορία των κοινοβουλευτικών θεσμών και για το λόγο αυτό εξαιρετικά διδακτική.

Οι θεσμοί αυτοί δεν κάνουν θαύματα από μόνοι τους.Για να γίνουν βιώσιμοι και να λειτουργήσουν όπως πρέπει, απαιτούνται πολλά.
Κυρίως όμως απαιτείται να συνειδητοποιήσει το έθνος ότι χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση.Αν δεν το συνειδητοποιήσει, η ελευθερία πολύ γρήγορα μετατρέπεται σε αναρχία. Αυτό το πολιτικό αισθητήριο ήταν έντονο στο ρωμαικό έθνος και για το λόγο αυτό το ρωμαικό έθνος μεγαλούργησε επι αιώνες .
Αντίθετα το ελληνικό έθνος , στο οποίο ηφύση χάρισε όλη την ευφυία και όλες τις χάρες του κόσμου, δεν θέλησε ποτέ να κυβερνηθεί, με αποτέλεσμα να μην παραμείνει πολύ στην πολιτική σκηνή της ιστορίας.

Αν έχοντας ως βάση τα παλιά εκείνα χρόνια , στρέψουμε το βλέμμα σε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας , δύσκολα θα μπορέσουμε να αρνηθούμε ότι ο νεώτερος ελληνισμός κληρονόμησε απαράλλακτη μια απο τις προγονικές ιδιότητες.Πράγματι.

Γιατί τα θαυμάσια πολεμικά επιτευγματα της επανάστασης λίγο έλειψε να ματαιωθούν πλήρως;
Επειδή κατα την επανάσταση δεν υπήρξε καθόλου και πουθενά διακυβέρνηση.

Γιατί οι καρποί της πεντηκονταετούς ειρήνης που ακολούθησε ούτε καλοί αποδείχθηκαν ούτε ώριμοι
Επειδή στο διάστημα αυτό , αντί να επιδιώξουμε την εθνική και στρατιωτική μας οργάνωση, ξοδέψαμε το χρόνο σε κάθετι άλλο παρά στην αποτελεσματική οργάνωση του ελληνισμού.

Κανένα έθνος δεν υποχρεούται να είναι μεγαλοφυές, όμως κανένα έθνος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κοινό νού και κοινός νούς των εθνών είναι η κυβέρνηση.
Αθήνα 8 Νοεμβρίου 1885 Κ.Π.

Εγώ προσθέτω πως η κυβέρνηση δεν λειτουργεί χωρίς την ηθική και γνωστική προάσπιση της έναντι των δημαγωγών θεσμικά απο τους μόνιμους συμβούλους και γνώστες των θεμάτων: Αυτοί σήμερα είναι οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων και απαγορεύεται να αλλάζουν με την αλλαγή των κυβερνώντων γιατί είναι αυτοί που εξασφαλίζουν τη συνέχεια των έργων και για τούτο ο ρόλος τους θα πρέπει να αναβαθμιστεί και να παγιωθεί θεσμικά

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Η ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΝΟΜΑΣΙΑ


Αγαπητέ αναγνώστη θα ήθελα την άποψη σου για την ολοένα παρουσίαση και επέκταση του φαινομένου της ονομασίας εντύπων εφημερίδων περιοδικών αλλά και κάθε είδους ονομασίας με λατινικούς χαρακτήρες.Πχ Real news, Veto, και ούτω κάθ' εξής.

Κάναμε ολόκληρο αγώνα για τις τουριστικές περιοχές ώστε να αναγράφονται στις ταμπέλες των ξενοδοχείων και καταστημάτων οι ονομασίες πρώτα στα Ελληνικά και μετά με Λατινικούς χαρακτήρες αυτό είναι το νομικό καθεστώς που πετύχαμε για να διαφυλάξουμε εαυτούς και αλλήλους απο την αλλοτρίωση.
Δεν υπάρχει αντίστοιχο νομικό καθεστώς για τον τύπο ηλεκτρονικό κι αναλογικό ;

Μας έχουν κατακλύσει προιόντα και πάει λέγοντας, εντέλει καθίσταται αφενός προσβλητικό αφετέρου επικίνδυνο [αφού η μανούλα μου ας πούμε δεν μπορεί να ζητήσει το προιόν που θέλει επειδή δεν ξέρει αγγλικά, αλλά ούτε και να διαβάσει τις οδηγίες χρήσης στα αγγλικά]
Προσωπικά τα σιχαίνομαι τα αγγλικά και δεν θέλω να τα μάθω κι ούτε θέλω να τα χρησιμοποιώ επειδή πρέπει-γιατί είμαι αναγκασμένος να το κάνω - ακριβώς επειδή θεωρώ ότι δεν πρέπει να ενδώσω στην υποτιθέμενη ευκολία που μου φαίνεται μάλλον σαν αποβλάκωση παρά άλλο.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

ΑΡΠΑΧΤΕΣ


ΜΕ δύο ανθρώπινες ζωές πληρώθηκε, για μια ακόμη φορά, η προχειρότητα, η ανευθυνότητα και η γραφειοκρατική αντίληψη που συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν τις ενέργειες πολλών κρατικών υπηρεσιών, αλλά και επιχειρηματιών του τουρισμού.

ΓΙΑ τρίτη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια, ένοικοι ξενοδοχείων πέθαναν μέσα στα δωμάτιά τους από την ίδια αιτία: από διαρροή διοξειδίου του άνθρακα. Και τίποτα δεν δείχνει πως αυτή τη φορά θα ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για να μην επαναληφθεί παρόμοια τραγωδία.

ΚΑΙ αυτό γιατί αντί για άμεσα μέτρα και κυρώσεις στους υπευθύνους, παρακολουθούμε ένα γαϊτανάκι αλληλοκατηγοριών ανάμεσα σε Αστυνομία, Ιατροδικαστική Υπηρεσία και ΕΟΤ, σε μια προσπάθεια να μετατεθούν οι ευθύνες.

ΤΑ ίδια ακριβώς είχαν γίνει στην Κέρκυρα τον Οκτώβριο του 2006, όταν πέθαναν τα παιδιά μιας οικογένειας Βρετανών τουριστών, και στη Ρόδο το 1999, όταν έχασαν τη ζωή τους τρεις Αυστριακοί.

ΤΑ όσα τραγελαφικά παρατηρήθηκαν στην υπόθεση της Θεσσαλονίκης- με τους ενοίκους να διαμαρτύρονται από ημέρες για ζάλη και ναυτία, τον ιατροδικαστή να ζητά εμπειρογνώμονα και την Αστυνομία να αξιολογεί εσφαλμένα την υπόθεση- δείχνουν ότι τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα.

ΚΑΙ μπορεί να διαφημίζεται ο τουρισμός ως η βαριά βιομηχανία της χώρας, αλλά στην πραγματικότητα κάποιοι ξενοδόχοι και ορισμένες εμπλεκόμενες Υπηρεσίες λειτουργούν με τη λογική της αρπαχτής.

ΠΡΙΝ ο τουρισμός μας υποστεί και άλλα πλήγματα, το αρμόδιο υπουργείο οφείλει να φανεί αμείλικτο σε πρακτικές που εκθέτουν τη χώρα σε έναν πολύ κρίσιμο τομέα.
Αναδημοσίευση απο τα Νέα

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

ΤΙ ΕΣΤΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ


Ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός», για τον οποίο γίνεται λόγος τον τελευταίο καιρό, αποτελεί τη βάση των περισσότερων φιλελεύθερων ευρωπαϊκών κομμάτων καθώς και ενός σημαντικού τμήματος του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ.

Αναπτύσσεται στην Αγγλία κυρίως στα τέλη του 19ου-αρχές 20ού αιώνα ως μια αντίδραση ή επαναδιατύπωση των αρχών του κλασικού φιλελευθερισμού των αρχών του 19ου αιώνα. Εμβληματικές φυσιογνωμίες του κινήματος υπήρξαν οι Τ.Η.Green, L.Τ. Hobhouse και J. Hobson και (αργότερα) στην Αμερική ο John Dewey (του οποίου η σκέψη επηρέασε σημαντικά μεταξύ άλλων και τον Noam Chomsky).

Τόσο ο «κλασικός» όσο και ο «κοινωνικός» φιλελευθερισμός θεωρούν πρωταρχική την έννοια της ελευθερίας. Ομως υπάρχει μια βασική διαφορά στον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουν αυτή την έννοια.

Για τους κλασικούς φιλελεύθερους ελευθερία σημαίνει την απουσία καταναγκασμού (καταναγκασμός θεωρείται η συνειδητή παρέμβαση ατόμων με στόχο να παρεμποδίσουν κάποιον να υλοποιήσει τους στόχους του). Πρόκειται για τη λεγόμενη «αρνητική» έννοια της ελευθερίας. Για τους κοινωνικούς φιλελεύθερους η έννοια της ελευθερίας είναι πιο διευρυμένη και παραπέμπει στις δυνατότητες που έχει ένα άτομο να επιτύχει τους στόχους του. Αυτή είναι η λεγόμενη «θετική» ερμηνεία της ελευθερίας. Με άλλα λόγια, η «αρνητική» έννοια της ελευθερίας παρεπέμπει σε σχέσεις μεταξύ ανθρώπων ενώ η «θετική» στη δυνατότητα της υλοποίησης των στόχων/επιλογών του ατόμου.

Κράτος κοινωνικής ευημερίας

Ας πάρουμε την περίπτωση του Γιώργου που χρειάζεται να κάνει μια ακριβή χειρουργική επέμβαση στις ΗΠΑ. Ομως ο Γιώργος δεν έχει τους οικονομικούς πόρους που απαιτεί η πολυδάπανη αυτή εγχείρηση.

Για τους «κλασικούς» φιλελεύθερους ο Γιώργος είναι ελεύθερος, στον βαθμό που κανείς δεν τον εμποδίζει να πάει στις ΗΠΑ. Αντίθετα για τον οπαδό του «κοινωνικού φιλελευθερισμού» η ελευθερία του Γιώργου περιορίζεται από το γεγονός ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει τους στόχους του, δηλαδή την επιλογή της μετάβασης στις ΗΠΑ.

Οπως γίνεται εύκολα κατανοητό, ο κοινωνικός φιλελευθερισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση και νομιμοποίηση τους κράτους κοινωνικής ευημερίας. Η υλοποίηση της ελευθερίας, νοουμένης ως δυνατότητας εκπλήρωσης στόχων, απαιτούσε την ύπαρξη των οικονομικών και κοινωνικών πόρων που μόνο ένα κράτος κοινωνικής ευημερίας μπορούσε να διαθέσει. Το άτομο σύμφωνα με αυτή την αντίληψη θα μπορούσε να αναπτύξει τις πλήρεις δυνατότητές του με τη δημόσια ενίσχυση σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία κ.λπ.

Τις τελευταίες δεκαετίες ο κοινωνικός φιλελευθερισμός αντιμετώπισε την έντονη κριτική νεοφιλελεύθερων διανοητών όπως του Friedrich Hayek και του Milton Friedman.

Για τον Hayek ο επιθετικός προσδιορισμός «κοινωνικός» είναι μια «λέξη-νυφίτσα»:

«Οπως η νυφίτσα μπορεί να αδειάζει ένα αυγό χωρίς να αφήνει κανένα σημάδι, έτσι και τα λόγια-νυφίτσες μπορούν και αφαιρούν το περιεχόμενο από τις λέξεις που προσδιορίζουν χωρίς να αφήνουν σημάδια». Ο επιθετικός προσδιορισμός «κοινωνικός», σύμφωνα με τους νεοφιλελεύθερους διανοητές, αφαιρεί κάθε περιεχόμενο από το «φιλελευθερισμός»:

«Ο κλασικός φιλελεύθερος, γράφει ο Friedman, θεωρούσε την επέκταση της ελευθερίας ως τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για την προώθηση της κοινωνικής ευημερίας και της ισότητας. Ο φιλελεύθερος του 20ού αιώνα θεωρεί αντίθετα την ευημερία και την ισότητα ως προϋπόθεση της ελευθερίας. Στο όνομα της ευημερίας και της ισότητας ο φιλελεύθερος του 20ού αιώνα ευνοεί την επανεμφάνιση της πολιτικής του κρατικού παρεμβατισμού και του πατερναλισμού, εναντίον της οποίας πολέμησαν οι κλασικοί φιλελεύθεροι».

Κληρονομιά στον σοσιαλισμό

Επιπλέον, σύμφωνα με τον Hayek, ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός» με τη νέα διευρυμένη έννοια της ελευθερίας, προετοίμασε τον δρόμο για την ηγεμονία των σοσιαλιστικών ιδεών και κομμάτων:

«Το αίτημα για μια νέα ελευθερία, γράφει ο Hayek, στην ουσία δεν ήταν παρά ένα νέο όνομα για το παλιό αίτημα της ίσης κατανομής του πλούτου. Ομως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υπόσχεση μιας διευρυμένης ελευθερίας υπήρξε το ισχυρότερο όπλο της σοσιαλιστικής προπαγάνδας... και ήταν καθοριστική για την πρόσδεση ολοένα και περισσότερων φιλελεύθερων στο άρμα του σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός υιοθετήθηκε από το μεγαλύτερο μέρος της διανόησης ως ο κληρονόμος της φιλελεύθερης παράδοσης».

Πάντως, αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι στον φιλελεύθερο χώρο οι ιδεολογικές διαμάχες αφορούν κυρίως διαφορετικές ερμηνείες της έννοιας της ελευθερίας του ατόμου, η οποία παραμένει η πρωταρχική αξία. Απ' αυτή τη σκοπιά στο φιλοσοφικό επίπεδο τουλάχιστον ο φιλελευθερισμός διαφοροποιείται τόσο από τον σοσιαλισμό όσο και από τον συντηρητισμό, για τους οποίους η πρωταρχική έννοια είναι η συλλογικότητα (είτε το «κοινωνικό σύνολο» είτε η «κοινότητα» είτε το «έθνος»).

Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ

Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ
Το ποίημα

ΕΛΛΗΝΑΣ η ευτυχία του να είσαι και η δυστυχία του να μην είσαι

ΕΛΛΗΝΑΣ η ευτυχία του να είσαι και η δυστυχία του να μην είσαι
το κείμενο

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Άγγελος Σικελιανός ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Αγιος Νικήτας ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ανακοίνωση ανάλυση απόκριες κούλουμα Αποστόλης Μαυροκέφαλος απόψεις ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΙΧΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΑΡΧΕΙΟ ΔΕΡΠΦΕΛΔ αρχιτεκτονική Αστεία ασφάλεια ΆυλονΣχεδιασμός αυτοκίνητο ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ αυτοπροστασία Βαλαωρίτης ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ ΝΑΝΟΣ Βιβλίο ΒΙΟΛΙ ΒΛΥΧΟ βλυχό γενεολογία ΓΕΝΙ Γένι ΓΙΑΟΥΖΟΣ γλέντι γλυκά ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΓΟΛΕΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ Διασκέδαση διατήρηση ντόπιων σπόρων ΔΙΑΥΛΟΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ δικαιοσύνη δίκτυο ανταλλαγής σπόρων και αγαθών ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ Εγκλήματα έθιμα ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ εκδόσεις ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΛΑΧΕΡΝΑΣ εκπαίδευση ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ 2014 ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ Ελληνικότητα εξυγείανση Εορταστική κουζίνα επικαιρότητα έργα ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ευζείν ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΖΑΜΠΕΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ζωγραφική ΖΩΓΡΑΦΟΣ θάλασσα ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ ιατρικά θέματα πρόληψης ΙΣΤΟΡΙΑ ιστορία ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ιστοριούλες διδακτικές ΚΑΒΒΑΔΑΙΟΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΚΕΥΗ ΑΡΧΑΙΑ καθημερινές συνήθειες Καθημερινότητα ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ κάλαντα πρωτοχρονιάς καλλιτέχνες ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ καïκια κερδίζοντας κινηματογράφος ΚΙΟΥΡΤΟΙ ΚΛΑΡΙΝΟ ΚΛΕΑΡΕΤΗ ΔΙΠΛΑ ΜΑΛΑΜΟΥ κοινωνία Κόλπος Βλυχού ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΑ κουζίνα ΚΡΗΝΕΣ ΚΡΗΝΗ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΛΑΔΟΠΙΤΑ Λαϊκές εκφράσεις ΛΕΛΕΓΕΣ ΛΕΥΚΑΔΑ ΛΕΥΚΑΔΑ 1800 ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ Λευκαδίτικα μαχαίρια λευκαδίτικη κουζίνα λιμάνι Οδυσσέα Λιμάνι του Οδυσσέα ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ λογοτεχνία ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ μοντελισμός μουσείο ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΛ.ΚΥΡ. μουσική μουσική παράδοση μουσικοί ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ μπουράνο μύθοι αισώπου ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ Νικόλαος Δ.Καββαδάς ΝΙΚΟΣ ΒΡΥΩΝΗΣ ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ντοκυμαντέρ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ οικονομία Ομηρική Ιθάκη ορθή διατροφή Πάλη για τα αυτονόητα ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ παράδοση ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΓΛΕΝΤΙ πατριδογνωσία Πέλιτη περιβάλλον πίστη ΠΟΙΗΣΗ ποίηση πολιτική ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ πολιτική αυτοπροστασία ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ πολιτιστικά ΠΟΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ποτά πριάρι ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ πρόσωπα ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΕΛΛΗΝΕΣ ΡΟΤΑΡΥ-ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΒΟΡΩΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ σκαρί ΣΚΙΑΔΑΣ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ Σοφια Καλογεροπούλου ΣΟΦΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΑΜΟΣ στατιστικά ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ ΣΥΒΟΤΑ σύγχρονη αρχιτεκτονική ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ σύγχρονη ιστορία ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2009 ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2010 ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΣΕΙΣ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΤΩΧΩΡΙ 2012 Η ΝΕΟΛΑΙΑ σύλλογος Βλυχου ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΛΥΧΟΥ ΓΕΝΙΟΥ ΣΥΜΟΛ συνέντευξη ΣΥΝΘΕΤΗΣ συνταγές ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΟΧΙ Ταινίες τέκτονες-μασόνοι-ροταριανοί τηλεόραση ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ τοπία ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΛΗΑΡ τραγουδιστές υγεία ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΥΔΑΤΙΝΟΙ ΠΟΡΟΙ ΠΟΣΙΜΟΥ ΥΜΝΟΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ Φάνης Καββαδάς ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ φωτογραφίες φωτογράφοι Χειροτεχνία ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΨΑΡΕΜΑ

Δημοφιλείς αναρτήσεις


www.vlicho.blogspot.com

www.vlicho.blogspot.com

Ο ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ

Ο ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΒΛΥΧΟΥ
κάντε κλίκ για χαρτη κόλπου