Για τον Κ. Γιώργο Φατούρο «Αντί στεφάνου..»

    Ένας ευγενής, καλλιεργημένος, σημαντικός  Άνθρωπος, Λευκαδίτης, έφυγε απ’ τη ζωή, πλήρης ημερών, την Τρίτη 10 Μαρτίου 2015, ο Γιώργος Φατούρος.
Γεννημένος το 1920 στη Βασιλική, ήταν γιος του Νικολάου Φατούρου και της Αικατερίνης Κακαβούλη – Μπακόλα.
   Απ’ τη Λευκάδα έφυγε νέος και  έζησε όλη του τη ζωή στην Αθήνα, όπου συνέχεια «πάσχιζε για ότι λευκαδίτικο..»
   Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στο Σύλλογο Λευκαδίων Αττικής, όπου ήταν ταμίας από το 1952 και στη συνέχεια και  στην Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών.
Δεξί χέρι του Αντώνη Τζεβελέκη, πήρε μέρος σε Συνέδρια, Συμπόσια,  Αφιερώματα κλπ
εμβληματική φιγούρα που  φωτογράφιζε ασταμάτητα .
   Τη δεκαετία του ’30, με άλλους νέους στη Βασιλική,  ίδρυσαν τον  «Πολιτιστικό Όμιλο Βασιλικής» και διοργάνωναν θεατρικές παραστάσεις, εκδρομές κ.α..
Από τότε άρχισε να φωτογραφίζει και να διαβάζει λογοτεχνία σε συνέχειες από περιοδικά.
«Η αγάπη του για τα βιβλία ξεκινά το 1930 όχι μόνο σαν βιβλιόφιλος, αλλά και φιλοαναγνώστης…», όπως αναφέρει ο ίδιος.
Φιλότεχνος και φιλόμουσος, έμαθε μαντολίνο  και ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το θέατρο  και τη Μουσική.
   Το 2006 στο κηποθέατρο «Αγ. Σικελιανός» συνδιοργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε εκδήλωση «για το φωτογράφο Γιώργο Νικ. Φατούρο» .
  Πήρε μέρος ενεργά  στην Εθνική Αντίσταση.
Ήταν παντρεμένος με την αγαπημένη του Κατερίνα Διαμαντίδου.
   Διαυγέστατος μέχρι τέλους, διατηρούσε «φρέσκια» τη σκέψη του  και ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ.
   Πρόσφατα πρόσφερε μεγάλο μέρος του φωτογραφικού του αρχείου καθώς και σειρές περιοδικών στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας.
   Μεγάλο μέρος  (1.913 βιβλία) της πλούσιας βιβλιοθήκης του έχει δωρίσει στο Δήμο Λευκάδας, με σκοπό να δημιουργηθεί Βιβλιοθήκη στην ιδιαίτερη πατρίδα του  Βασιλική,
διακαή πόθο  που εξέφραζε  με κάθε ευκαιρία.
Με την υπόσχεση και της δικής μας βοήθειας και υποστήριξης, με κάθε τρόπο,
ευχόμαστε και πιστεύουμε  σύντομα η επιθυμία του να γίνει πράξη.
Κι έτσι ο «καλός πατριώτης» κ. Γιώργος  συνεχίζει να  βοηθά  με άλλον ένα τρόπο την πατρίδα, που πια τον σκεπάζει. 
(Στην ταφή, που έγινε στη Βασιλική, την Τετάρτη 11 Μαρτίου, παρευρέθησαν αγαπημένοι, συγγενείς κι επίσης ο αντιδήμαρχος κ. Χ. Κατηφόρης και απ’ τη Βιβλιοθήκη η Μ. Ρούσσου).

Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα!


Για τη Δημόσια Βιβλιοθήκη Λευκάδας
Μαρία Ρούσσου

Διδακτική ιστορία: ''Το όνειρο του ράθυμου ''

Κάποτε είχε πάει ένας κοσμικός  στην Σκήτη των Καυσοκαλυβίων στο Άγιο όρος, για να γίνει Μοναχός. Οι Πατέρες όμως της Σκήτης δεν τον δέχονταν, γιατί, εκτός που ήταν ράθυμος και αμελής, ήταν και πολύ σκανδαλοποιός και δημιουργούσε συνέχεια θέματα.
Επειδή εκείνος αναπαύονταν στην Σκήτη, παρακάλεσε τους Πατέρες να τον αφήσουν να μένει ως λαϊκός και να εργάζεται καμιά φορά.

Έτσι λοιπόν πέρασε την ζωή του με ραθυμία μέχρι την ώρα του θανάτου του που έπεσε πια στο κρεβάτι και ψυχοραγούσε. Οι Πατέρες όμως του συμπαραστέκονταν και βρίσκονταν συνέχεια κοντά του.
Μια μέρα ο ετοιμοθάνατος είχε έρθει σε έκσταση και έκανε νοήματα. Οι Πατέρες απορούσαν τι να συμβαίνει…

Όταν συνήλθε τους διηγήθηκε το εξής φοβερό:
Είδα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ μ” ένα χαρτί στα χέρια του, που είχε όλες τις αμαρτίες μου, και μου είπε:
«Βλέπεις, αυτά εδώ τα έκανες όλα, γι” αυτό ετοιμάσου να πας στην κόλαση».
Τότε εγώ του λέω:
«Για κοίταξε, ανάμεσα σ” αυτά τα αμαρτήματα, υπάρχει το αμάρτημα της κατακρίσεως»;
Ψάχνει ο Αρχάγγελος και μου λέει: «Όχι, δεν υπάρχει».
«Οπότε, του λέω, δεν πρέπει να πάω στην κόλαση, σύμφωνα με αυτό που είπε ο Κύριος». «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε».
Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ έσχισε το χαρτί με τα αμαρτήματά μου. Έτσι, Πατέρες μου, θα πάω στον Παράδεισο…
Όταν μου είχατε πει ότι δεν κάνω για Μοναχός στην Σκήτη και εργαζόμουν ως λαϊκός και Εκκλησιαζόμουν στον Κυριακό τις εορτές, είχα ακούσει τα λόγια του Ευαγγελίου «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε»
και είπα: «Ταλαίπωρε, τουλάχιστον αυτό να εφαρμόσεις, και αυτό με έσωσε δίχως άλλον κόπο». Μόλις τελείωσε αυτά τα λόγια, παρέδωσε την ψυχή του.

πηγή: www.theomitoros.blogspot.com